บริบูรณ์

v. 1. to be complete, perfect, full;

2. to be abudant, plentiful.

(บอ-ริ-บูน)

ผมได้ทำหน้าที่ของผมอย่างบริบูรณ์แล้ว I have discharged my duty to the full.

เขาอยู่กินอย่างบริบูรณ์ They lived in plenty.